Asturian Weird Foundation

L’Italo disco ye una etiqueta que nun siempre inclúi artistes italianos. Hai una conexón americana citada aquí nel post de Giorgio Moroder, y sobre too alemana. De fechu, comuunmente s’idetifiquen como reis del Italo Disco a grupos d’un país que dio al mundu a Boney-M.

Lo cierto ye que l’Italo disco, llueu eurodance, ye la verdadera banda sonora de la Unión Europea, la gran obra cultural común. Una amuesa ye Fancy, cantante alemán que nos ufre esti cantar d’inspiración española col inequívocu estilu del tecnopop de la época. Alcordaivos de Righeira, nome que vien de portuguesizar l’apellíu d’un de los cantantes, que son italianos y que se fixeron famosos nel continente cantando en castellanu.

Nel casu de Fancy, tamos falando d’un de los más respetaos artistes del xéneru, al que’entá podeis atopar n’espectáculos señardosos. La so web tien puntos impagables.

Esti d’embaxo sea, posiblemente, la so pieza más recordada nel conxuntu d’Europa, anque los sos fans tamién faen coros a ‘Flames of love‘.

Si bien los La Bionda son los pas del Italo Disco, lo cierto ye que nun se-y pue negar la influencia que tuvo, y caltién, el gran compositor, productor y intérprete italianu Giorgio Moroder. Esti home ye ún de los dioses, non yá del Italo Disco, sinon que tamién lo ye del Disco con toles lletres. Na so web podéis atopar la bultable llista d’estrelles setenteres y ochenteres a les que produzo, y les bandes sonores que firma. De dalguna manera, Moroder ye l’talianu nel que se fixaben los demás, la guía pela que desenvolver l’estilu, les téuniques que bien lluéu diben dar llugar al Italo Disco.

Ye impagable esti videu promocional, nel que desplica delles posibilidaes de la entá naciente música electrónica.

Pa sintir un exemplu de la so música, equí tenéis un exemplu. Si nun vos paez suficiente, buscái pieces de Donna Summer.